Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • QULLUQBAZLIQ

    is. Öz qulluğunu sevmə, vəzifəsi ilə əlaqədar olan rəsmiyyətlərə həddindən artıq riayət etmə

    Tam oxu »
  • QULLUQÇU

    is. 1. Zehni əməyin müxtəlif sahələrində muzd ilə işləyən işçi; idarə xidmətçisi. Keçmiş vaxtlarda dəftərxanalarda qulluqçuların gündə biri idarə bağl

    Tam oxu »
  • QULLUQÇULUQ

    is. Maaşla bir idarədə və ya bir yerdə xidmət etmə, işləmə; xidmətçilik; qulluqçunun işi, peşəsi. [Tafta:] Buradan gedəndən sonra [Sevil] Səmədgildə q

    Tam oxu »
  • QULP

    is. Qabların və s. şeylərin əl tutan yeri, dəstəsi, sapı. Qazanın qulpu. Çaydanın qulpu. – [Musa kişi] nazik iplə kuzənin qulpuna bağlanmış tıxacı açd

    Tam oxu »
  • QULPLAMA

    “Qulplamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QULPLAMAQ

    f. Qulp taxmaq, bir qaba və s.-yə qulp və ya sap keçirmək

    Tam oxu »
  • QULPLATMA

    “Qulplatmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QULPLATMAQ

    icb. Qulp taxdırmaq

    Tam oxu »
  • QULPLU

    sif. Qulpu, tutacaq yeri olan. Qulplu qab. Qulplu şamdan. – Qulplu qazanlar həyətdə yan-yana söykənmişdi

    Tam oxu »
  • QULUN

    is. Körpə at balası. …Göydə bir madyan gördüm; Yerdə qulun əmər hey. (Bayatı). Daylar tülədi, buraxdı yalı; Kişnər çalağan qulun misalı

    Tam oxu »
  • QULUNC

    is. [ər. əsli yun.] Soyuqdəymə nəticəsində əksərən kürək əzələlərində əmələ gələn ağrı. [Sübhanverdizadəyə] elə gəldi ki, onun quluncu bərk sancır, kü

    Tam oxu »
  • QULUNCA

    is. Yeni doğulmuş at balası

    Tam oxu »
  • QULUNCAN

    is. bot. Xalq təbabətində işlədilən, darçına oxşar bir bitki kökü. Allahqulu quluncan çayını başına çəkib, yanıqlı bir halda piyaləni Telliyə uzatdı

    Tam oxu »
  • QULUNLAMA

    “Qulunlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QULUNLAMAQ

    f. Bala doğmaq (madyan haqqında). Madyanlar qulunlamışdır

    Tam oxu »
  • QULUNLU

    sif. Yanında balası olan, qulunu olan. Satış üçün bazara gətirilən qoyunlar, keçilər, yanı buzovlu inəklər, qulunlu madyanlar, uzunqulaqlar bazarın kə

    Tam oxu »
  • QULYABANI

    is. 1. Xurafatçıların təsəvvürüncə guya tənha çöllərdə, qalın meşələrdə tək qaldıqda adamın gözünə görünən mövhum bir vücud

    Tam oxu »
  • QUM

    is. Bərk mineralların, əksərən kvarsın narın dənələri. Dəniz qumu. İri qum. – …Səki çay qumundan ibarət olduğu üçün palçıqsız və təmiz idi

    Tam oxu »
  • QUM-QUM

    zərf dan. Çəngə-çəngə, komkom, topa-topa. Bəşirin bu cavabı biçarənin canına lərzə salır, uca səslə fəryad edib və saçlarını qum-qum dibindən qoparır

    Tam oxu »
  • QUMAR

    is. [ər.] Pul və s. ilə oynanılan oyun. [Səlim bəy:] Həmişə qış uzunu bikar qalanda oğlunla lopuqdan qumar oynayırdın

    Tam oxu »
  • QUMARBAZ

    is. [ər. qimar və fars. …baz] Qumar oynamağı özünə adət etmiş adam. [Həpo:] Qumarbaz baba idim, aldım, apardım, çünki nahaq işdən ötrü verilmişdi, bər

    Tam oxu »
  • QUMARBAZLIQ

    is. Qumarbazın işi, peşəsi; qumar oynamağı özünə peşə etmiş adamın hal və keyfiyyəti

    Tam oxu »
  • QUMARÇI

    bax qumarbaz

    Tam oxu »
  • QUMARÇILIQ

    bax qumarbazlıq

    Tam oxu »
  • QUMARXANA

    is. [ər. qimar və fars. …xanə] Qumar oynanılan yer. [Həcər xanım:] Şahbaz bəy evimi … qumarxanaya döndərib

    Tam oxu »
  • QUMAŞ

    is. [ər.] İpək, yun, kətan və s.-dən toxunmuş parça; ümumiyyətlə parça, arşınmalı. [Hacı Qara:] Bunların qumaşı özgə qumaşdır, müştəri macal vermir

    Tam oxu »
  • QUMBARA

    is. 1. Bomba, top gülləsi. Əl qumbarası (əl bombası). – Yaxında partlayan qumbaradan qıçı və qolu yaralanmış Əhməddən əvvəl Səlim döyüş meydanından gö

    Tam oxu »
  • QUMBARAATAN

    is. və sif. 1. Müharibədə düşmən üzərinə qumbara atan top, ya əsgər. 2. idm. Qumbara atmaqda mütəxəssis olan idmançı

    Tam oxu »
  • QUMBARAÇI

    1. köhn. bax qumbaraatan 1-ci mənada. 2. is. Qumbara qayıran usta

    Tam oxu »
  • QUMBRİ́N

    [əsli lat.] Neft tullantılarından hazırlanan süni gübrə

    Tam oxu »
  • QUMBRİNLİ

    sif. Tərkibində qumbrin olan

    Tam oxu »
  • QUMDARISI

    is. məh. bot. Taxıl fəsiləsindən yem bitkisi

    Tam oxu »
  • QUMDAŞI

    is. geol. Gil, əhəng və s. ilə qarışıb bərkimiş qumdan ibarət süxur. Çökmə süxurların dənizdə əmələ gələn növlərinə misal olaraq qumdaşı, əhəngdaşı, g

    Tam oxu »
  • QUMEŞƏN

    is. zool. Balıq kürüsündən çıxan sürfə

    Tam oxu »
  • QUMQUMA

    is. [ər.] 1. Yandan asılan kiçik su qabı. Bir çoxları öz yol xərcliyini, … qumqumasını alıb yola düşməyə hazırlanır

    Tam oxu »
  • QUMQUMAÇI

    is. dan. Həddən artıq xırdaçı, vasvası, zəhlətökən adam

    Tam oxu »
  • QUMLAQ

    bax qumluq 2-ci mənada

    Tam oxu »
  • QUMLAMA

    “Qumlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QUMLAMAQ

    f. 1. Qumla sürtüb yumaq, təmizləmək; qumla silmək, sürtmək. Qabları qumlayıb təmizləmək. 2. Bir şeyin üstünü qumla örtmək, bir şeyi qum altında basdı

    Tam oxu »
  • QUMLANMA

    “Qumlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QUMLANMAQ

    məch. 1. Qumla sürtülüb təmizlənmək, qumla silinmək. 2. Üstü qumla örtülmək, qum altında basdırılmaq

    Tam oxu »
  • QUMLU

    sif. 1. İçində, tərkibində qum olan, qum qarışığı olan. Qumlu kirəc. Qumlu sement. Qumlu suvaq. 2. Qumu çox olan, qumla örtülü olan

    Tam oxu »
  • QUMLUCA

    is. 1. bot. Birillik, ya çoxillik bəzək bitkisi. 2. Çoxlu miqdarda qum qatışığı olan yumşaq torpaq

    Tam oxu »
  • QUMLUQ

    1. sif. Qumdan ibarət olan, qumla örtülü olan, qumsal. Qumluq yer. Qumluq səhra. Qumluq təpə. 2. is. Qumsal yer, qumu çox olan, qumla örtülü yer

    Tam oxu »
  • QUMLULUQ

    is. Qumlu şeyin halı; tərkibində, içində qum olma. Süxurun qumluluğu

    Tam oxu »
  • QUMRAL

    sif. Açıq-şabalıdı rəngində olan. Ayrım qızı qısaboylu, kök bir qadın idi. Kiçik qumral gözləri, ay kimi yuvarlaq üzü var idi

    Tam oxu »
  • QUMRALLIQ

    is. Qumral rəngində olma, qumral rəngində olan şeyin halı

    Tam oxu »
  • QUMRALSAÇLI

    sif. Saçı qumral (açıqşabalıdı) rəngində olan. Məmməd bəy on iki-on üç yaşında alagözlü, qumralsaçlı … bir oğlan idi

    Tam oxu »
  • QUMRO

    is. Girdə zəng; zınqırov. Tulaları çağırmağa ehtiyac yox idi, çünki qızılquşun qumro səsi onları xəbərdar etmiş idi

    Tam oxu »
  • QUMROV

    is. Girdə zəng; zınqırov. Tulaları çağırmağa ehtiyac yox idi, çünki qızılquşun qumro səsi onları xəbərdar etmiş idi

    Tam oxu »