sif. Boynundan və s.-dən qumrov asılmış, zınqırovlu. Bir günün içərisində otuz başdan yuxarı … boğazı qumrovlu əmlik toplandı
is. zool. Göyərçin cinsindən boz rəngli gözəl bir quş. Bülbüllərə şərh edərdi halın; Qumrulara möhnətü məlalın
1. is. Qumluq yer, qumla örtülü olan dəniz sahili. [Şeyda:] Bir də bilirsən ki, bizim torpaqlar susuz, ələfsiz Ərəbistan qumsalıdır
bax qumsal. O daşlı, qumsallı, gilli torpağı; Udur, lay-lay udur ekskavatorlar. S.Vurğun
is. Qumsal yer, qumluq. Başımız üzərində bütün qüvvəti ilə hərarət saçmaqda olan günəş qumsallığı qor halına gətirmişdi
sif. və is. xüs. Tikinti işləri aparılan yerdə qumu, torpağı sovuran (maşın). Qumsovuran maşın
is. Dağıstanda yaşayan türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam. Qumuq dili. Qumuq xalqı
sif. və zərf Qumuq dilində. Qumuqca kitab. Qumuqca danışmaq
is. 1. Corabın, uzunboğaz çəkmənin və s. ayaqqabıların dizə qədər qalxan hissəsi. [Məstan bəy] çəkməsinin quncundan qamçısını çıxarıb, əlində fırlatma
sif. Quncu olan. Qunclu çəkmə. Qunclu corab
sif. Quncu olmayan. Quncsuz ayaqqabı. Quncsuz corab
is. 1. Körpə uşaqları sarımaq üçün sarğı ləvazimatı. 2. Yerlik halında: qundaqda – bax qundaqlı1. [Ağa Mərdan:] O vaxtda onun yanında qundaqda bir ayl
is. Tüfəngin ağac hissəsi. Araz tüfəngin qundağı ilə onu elə vurdu ki, o gerigeri çəkilərək yerə sərildi
is. Qundağı (1-ci mənada) sarımağa məxsus bağ
is. bax qundaqsaz
“Qundaqlamaq1”dan f.is
“Qundaqlamaq2”dan f.is
f. Uşağı qundağa sarımaq, bələmək. Uşağı yuyundurub qundaqlamaq. – Adını Leyla qoyub, qızı qundaqladılar
f. Tüfəngə qundaq bağlamaq, qundaq salmaq
“Qundaqlanmaq2”dan f.is
“Qundaqlanmaq1”dan f.is
məch. Qundaqla sarınmaq, bələnmək (uşaq haqqında). // məc. Sarınmaq, boğça halında bağlanmaq
məch. Qundaq salınmaq (tüfəngə)
“Qundaqlatmaq1”dan f.is
“Qundaqlatmaq2”dan f.is
icb. Tüfəngə qundaq bağlatmaq
icb. Uşağı qundağa sarıtmaq, bələtmək
sif. Qundağa sarılmış, qundaqda olan. Qundaqlı uşaq. // Sarınmış, sarıqlı
sif. Qundağı olan. Qundaqlı tüfəng. – Yasavul uzun qırmızı təpəli sarı papağını kənardakı qara qundaqlı berdankasının başına keçirtmiş(di)
sif. Qundağa yararlı. Qundaqlıq bez
is. [qundaq və fars. …saz] 1. köhn. Araba qayıran, araba təmir edən usta. Bakıda ümumiyyətlə peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, … qundaqsaz və sairə
sif. Qundağa sarınmamış, bələnməmiş
sif. Qundağı olmayan (tüfəng və s.)
is. bot. Zəhərli yabanı ot bitki
is. zool. Qiymətli dərisi (xəzi) olan gəmirici heyvan. Qunduz xəzi. – Gəmiricilər içərisində ən gözəl xəzi olan qunduzdur
sif. Tamamilə quru, lap quru, quruyub bərkimiş. Qupquru ot. Qupquru yer. Qupquru çörək. – Zənn eyləməsin könlümün eşq atəşi söndü; Yaxud ürəyim qupqur
is. dan. İçinə giləli meyvə yığmaq üçün ağac qabığından qayrılan boruşəkilli qab. Uşaqlar qur-qurda çiyələk gətirmişdilər
təql. 1. Qarın quruldaması, bağırsaqların içindəki qaz və ya mayenin hərəkətindən qarında hasil olan səs
is. [ər.] Un, şəkər, süd, badam və s.-dən hazırlanan girdə, yaxud uzunsov və ya başqa şəkillərdə kiçik kövrək qoğal
is. Paltarın və s.-nin bir yerinə artırılmış parça və s
sif. və zərf Yağmursuz, quru, rütubətsiz. Quraq il. Bu il yaz quraq keçdi. – Bəzən də ruzigar dəyişir, hava elə quraq keçir ki, cücü əlindən yollardan
sif. Qurağı olan (bax quraq2)
sif. Quraqlıqdan qorxmayan, çox rütubət, su tələb etməyən. Quraqlığadavamlı bitkilər
is. Havaların isti keçməsi ilə bərabər, uzun müddət yağış yağmaması üzündən torpaqda rütubətin çatmaması və bunun nəticəsində əkin və bitkilərin tamam
“Quraqsımaq”dan f.is
f. 1. Qurumaq, quraqlıq əmələ gəlmək. Xanpərinin sahəsi selləmə sulandığı üçün isti günlərdə dərhal quraqsıyırdı
f. Quraşdırmaq, uydurmaq. [Şəhrəbanı xanım:] Allahı sevirsən, öz yanından zad quraltma, indi bildim ki, doğrudan da ağlayırmışsan
is. Özündən quraşdırılmış söz və s.; uydurma. Yusif Qəhrəmanın bu vəziyyətə düşməsindən istifadə edərək, daha bir çox quramalar və əlavələr etməyə cəh
sif. Xırda-xırda və rəngbərəng parçalardan calanıb tikilmiş, yaxud düzəldilmiş. Qurama yorğanüzü. Qurama qapı
is. Kəsik parçalardan qurama hazırlayan, düzəldən usta