bax salam. [Cümşüd bəy:] Salaməleyküm, qonşu, nə kefdəsən. E.Sultanov. [Hüseynqulu bəy:] Məşədi İbad, salamünəleyküm, a kişi, bu nə işdir, eşitdim ki,
[rus.] Tərəvəz, yumurta, bəzən ət və s. doğranaraq üstünə zeytun yağı, xama və s. tökülərək hazırlanan soyuq yemək
[ər.] Dəfn günü vəfat edənin evinin üstündə uca səslə oxunan minacat. □ Salat çəkmək – vəfat edənin evinin üstündə uca səslə minacat oxumaq
is. [ər.] din. Məhəmməd peyğəmbər və imamların şəninə oxunan dua. Hamının gözü salavat səsi gələn tərəfə baxırdı
is. 1. Sal düzəldən usta. 2. Bərəçi
“Saldırmaq”dan f.is
f. 1. Salmağa məcbur etmək. Molla tülkünün dalınca nə qədər qaçırsa, toyuğu saldıra bilmir. “M.N.lətif
[ital.] Mühasibatda: mədaxil ilə məxaric (debet ilə kredit) arasında olan fərq, qalıq
sif. [ər.] köhn. 1. Yararlı. Dedim: saxla məni, qul olum sənə; Qardaş yox, saleh oğul olum sənə. A.Səhhət
[ital. salvietta] Yeməkdən sonra ağzı və əli silmək üçün parçadan tikilmiş dördkünc dəsmal. Ənvər bıçağı, salfetləri götürüb geri qayıtdı
is. məh. Qayda, üsul
is. Üzüm gilələrinin bir budaqcıqdakı topası. Şanı salxımı. Sarıgilə salxımı. – Üzüm salxımları budaqlardan sallanaraq ağacları yolka kimi bəzəyir… S
zərf Salxım kimi, salxımlar şəklində. Buz salxım-salxım sallanıb. – Yasəmənin gülləri salxım-salxım olub sallanırdı
sif. Salxım kimi, salxıma oxşayan, salxım şəklində olan. Salxımvari çiçəklər
sif. Çiçəkləri salxıma oxşayan, salxım kimi sallanan. Salxımçiçək bitki
“Salxımlanmaq”dan f.is
f. Salxım şəklinə düşmək. [İbrahim Xəlilin] yetişdirdiyi bağda almalar qızarır, heyvalar saralır, bal şəhdli üzümlər salxımlanıb sallanırdı
sif. Salxımı olan, salxıma oxşar çiçəkləri olan. Kökü sudan ayrılmayan söyüd ağacları sıx və salxımlı budaqları yolun sağ-soluna sallayır
is. Həftənin ikinci günü, çərşənbə axşamı, tək günü
is. Xəbər, soraq, bildirmə. Ardınca verdim salıq; Tükəndi səbrim artıq; Ey işıqlı dövr, gəl. M.Müşfiq
is. Bələdçi
bir salım – az, azacıq; bir dəfə tökməyə, salmağa çatar. Bir salım çay. Bir salım ədvə. – O, düşəndə qonşusuna bir salım duz, yarım sərnic ayran veri
bax salım
“Salınmaq”dan f.is
“Salmaq”dan məch. Yerə palaz salınmaq. Örtü salınmaq. Süfrə salınmaq. – Eyvaz ocağın kənarına salınmış (f
“Salışdırmaq”dan f.is
f. İki tərəfi bir-birilə düşmən etmək, vuruşdurmaq, bir-birinin üzərinə saldırmaq, təhrik etmək
sif. [ər.] klas. 1. Salamat. Tək-tək ayılan varsa da, haqq dadıma çatsın; Mən salim olum, cümlə cahan batsa da batsın
sif. 1. Başı əsən, daim aşağı sallanan. Sallabaş adam. 2. məc. Mızı, adamın üzünə baxmayan, qəlbiqara
bax sallaqbığ(lı). Sallabığ kişi
zərf Sallanmış halda, bir tərəfə əyilmiş vəziyyətdə, çöməlmiş halda. [Arvad] …uzun müddət sallağı oturmaq üçün şalı belinə bərk dolamışdı
is. [ər.] Mal-heyvan kəsən, sallaqxana fəhləsi
sif. Sallanmış halda olan, sallanan, aşağıya tərəf uzanmış, ya bükülmüş. Tazının başı tülkü başı kimi uzun, qulaqları sallaq olardı
sif. Bığları sallaq olan. Sallaqbığ kişi. – Yaqubun böyründəki ağ kürklü, sallaqbığ, arıq kəndli qeyri-ixtiyari donqar hülqumunu qaldırıb saldı
sif. Uzun və sallaq dodaqları olan. Sallaqdodaq uşaq
is. [ər. sallaq və fars. …xanə] 1. Mal-heyvan kəsilmək üçün xüsusi bina, yer. Sallaqxana sexi. – İt sallaqxanadan bir sümük aparar, öz ayağını kəsər
sif. Qarnı yekə və sallanmış kimi olan. Sallaqqarın adam
sif. 1. Uzun və sallaq qulaqları olan (heyvanlar haqqında). 2. məc. dan. Qeyrətsiz, heysiyyətsiz, öz hörmətini saxlamayan
is. Sallağın işi, peşəsi; malheyvan kəsmə peşəsi. Sallaqlıq etmək. – Kişinin əlindən yaxşı sallaqlıq da gəlirmiş! “Kirpi”
is. Sallaq şeyin halı; sallanmış halda olma
1. “Sallamaq”dan f.is. 2. zərf Bir ucunu aşağı salladaraq, uzadaraq. Belbağını sallama bağlamaq. Kəlağayını sallama örtmək
f. 1. Bir şeyi üzüaşağı tutmaq, uzatmaq, sallaq vəziyyətdə saxlamaq, ucunu aşağı endirmək; asmaq. Xalçanı balkondan sallamaq
zərf 1. Əzilə-əzilə, nazlana-nazlana, nazla. Sallana-sallana gedən Salatın! Gəl belə sallanma, göz dəyər sənə
is. Yeriş tərzi, nazla, əziləəzilə yerimə. Oturuşun gözəl, duruşun gözəl; Sallanışın gözəl, yerişin gözəl