“Yayğınlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Yayğın hala salmaq, yayğınlıq xassəsi vermək; sıyıqlaşdırmaq. 2. məc. Konkretlikdən, aydınlıqdan, dəqiqlikdən məhrum etmək
“Yayğınlaşmaq”dan f.is
f. 1. Yayğın hala düşmək, yayğınlıq xassəsi almaq; sıyıqlaşmaq. 2. məc. Konkretliyini, dəqiqliyini itirmək
is. 1. Tez yayılmaq xassəsi, yayğın şeyin halı; sıyıqlıq. 2. məc. Qeyri-müəyyənlik, qeyri-konkretlik; bir şeydə lazımınca aydınlıq, konkretlik, müəyyə
“Yayxamaq”dan f.is
bax yaxalamaq2
“Yayxanmaq”dan f.is
f. dan. 1. Yayılıb oturmaq və ya uzanmaq. Sultan stulda yayxanaraq gözlənilmədən qəhqəhə çəkdi. İ.Hüseynov
f. dan. 1. Kənara çıxmaq, qırağa çəkilmək, özünü kənara çəkmək. 2. İşdən boyun qaçırmaq, yayınmaq
sif. 1. Bir şeyi yayan, intişar etdirən, yayılmasına səbəb və ya vasitə olan. Ağcaqanadlar malyariya xəstəliyinin yayıcısıdır
sif. məh. 1. Göz qabağında olmayan, uzun müddət öz yurdundan, ev-eşiyindən uzaq düşən, uzaqda olan. 2
is. Göz qabağında olmama, gözdən uzaq olma, uzaqda olma
“Yayılmaq”dan f.is
f. 1. Öz əhatə, təsir, nüfuz dairəsini genişləndirmək, geniş sahə tutmaq, əhatə etmək; genişlənmək, intişar etmək
is. Yayılmaq işi, yayılma, intişar etmə
is. Yaymaq işi
“Yayındırmaq”dan f.is
f. 1. Fikrini, diqqətini, nəzərini bir şeydən uzaqlaşdırmaq, kənara, başqa tərəfə cəlb etmək (adətən isimlərlə birlikdə işlənir)
bax yayğın
“Yayınmaq”dan f.is
f. 1. Başqa yerə (cəhətə, şeyə və s.) cəlb olunmaq, başqa şeylə məşğul olmaq, kənara çıxmaq (adətən “fikri, nəzəri, diqqəti” və s
“Yayışmaq”dan f.is
f. Kütləvi halda hər tərəfə yayılmaq; dağılışmaq
is. Yerə və ya döşəmə üzərinə sərilən şeylər: palaz, xalça, həsir, cecim və s
is. 1. Yaylaq. [Molla Həmid:] Allaha şükür, belə səfalı yerdə, yaylada damaq çağ olmazmı? M.F.Axundzadə
is. Sərinliyinə görə yay istirahəti üçün əlverişli olan dağ yeri. Yaylaq havası. Yaylaqda istirahət etmək
is. İstirahət üçün yaylağa gəlmiş, yaylaqda dincələn adam. Bu yay İstisuda yaylaqçıların sayı-hesabı yox idi
“Yaylaqlamaq”dan f.is
f. Yaylaqda istirahət etmək, yayı dağlıq və sərin yerdə keçirmək
“Yaylaqlanmaq”dan f.is
bax yaylaqlamaq
is. 1. Yaylaq. 2. Yaylaq üçün lazım və yararlı olan şey
“Yaylamaq”dan f.is
f. 1. Yay vaxtını bir yerdə keçirmək, istirahət etmək (qışlamaq müqabil). Dağlarda yaylamaq. Bu il harada yaylamışdınız? – Getmə, dağlar səndən xəbər
f. Yay qoymaq, yayla bərkitmək (bax yay2 2-ci mənada)
“Yaylanmaq”dan f.is
məch. Yay qoyulmaq, yayla bərkidilmək (bax yay2 2-ci mənada)
“Yaylatmaq”dan f.is
icb. Yayı yaylaqda saxlamaq, yaylaqda qalması üçün şərait yaratmaq, yaylamağa məcbur etmək
sif. Yayı olan. Yaylı kürsü. Yaylı oyuncaq. – Bu vaxt Əhməd yaylı krovatın üzərində uzanıb ağır-ağır nəfəs alırdı
bax yay-qış
is. Üçkünc və ya dördkünc parçadan ibarət qadın baş örtüsü. Yaylığı başına örtmək. Başında yaylıq. Başını yaylıqla sarımaq
sif. Yay fəslinə aid olan, yaya məxsus, yay üçün ayrılmış (hazırlanmış). Yaylıq paltar. – [Bəbir bəy] qalxıb Məşədi Cahangirə bir boşqab yaylıq üzüm g
is. Mal-qaranın gecə otarılması. Çəkirdi yaylıma sürünü çoban; Olurdu qaçaqlar yoluna rəvan. H.K.Sanılı
yaylım atəşi – bir neçə silahdan eyni zamanda açılan atəş. Yaylım atəşi açıldı, dəstələrdən soldatlara daş atmağa başladılar
is. məh. Musiqi havası. Xan Sultan tütəyi ağzına aldı, bir yaylımı çaldı. S.Rəhimov
sif. Yaylımla atılan. □ Yaylımı güllə – çovumuş (sovuşan, naqafil) güllə. ◊ …yaylımı gülləyə gələsən – qarğış ifadəsi
“Yaylımlamaq”dan f.is
f. Yaylım atəşi açmaq, bir yerdə eyni zamanda güllə atmaq