təql. dan. Anlaşılmaz danışıq səsi, anlaşılmaz danışma, pis danışma (bir dildə). Qart-qurt eləmək. – …Ay qardaşlar, bizlərdə qardaşlıq həmiyyəti yoxdu
is. 1. Dağlıq və ya çöllük yerlərdə yaşayan əyri dimdikli yırtıcı və qüvvətli iri quş; qaraquş. Dağ qartalı
bax qırğıburun(lu). Xanın bütün diqqəti yuxarı başda əyləşmiş qartalburunlu, şahbaz baxışlı, çevik hərəkətli və boy-buxunlu Ömər xanda idi
sif. Qartallar olan, üzərində qartallar uçan, qartal yuvaları olan. Qartallı qayalar. – Al-yaşıl geyinmiş uca dağların; Qartallı qoynundan uzaqlaşmışa
is. Yapıncı; keçədən çoban bürüncəyi. Dünya malından var: sicim çatısı; Patavası, çuxası, həm qartısı
“Qartımaq”dan f.is
f. 1. Qocalmaq. [Sultan bəy:] …Nə axmaq sözdür; necə yəni ərə getmək istəmirsən; evdə qalıb qocalıb qartımayacaqsan ki?… Ü
f.sif. 1. Qocalmış. 2. məc. Təzəliyini, təravətini itirmiş, köhnəlmiş (insan, heyvan, bitki haqqında)
f. Çox qartlaşmaq
f. Bədəninin bir yerini bərk qaşımaq, dırnaqla qart-qart qaşımaq
“Qartlanmaq”dan f.is
qayıd. Bərk qaşınmaq, dırnaqla qaşınmaq
f. bax qartlaşmaq
“Qartlaşmaq”dan f.is
f. 1. Qocalmaq. 2. məc. Gəncliyini, təravətini itirmək; sərtləşmək, qabalaşmaq
f.sif. Qocalmış. Qartlaşmış toyuq
is. 1. Qocalıq. 2. məc. Sərtlik, qabalıq, köhnəlik
is. 1. Sağalmaq üzrə olan yaranın üzündə əmələ gələn köz, qasnaq, bərk qabıq. 2. İnsan və ya heyvanın dərisi üzərindən qopub tökülən qalın kir, quru d
f. Bərkimək, sərtləşmək
“Qartmaqlanmaq”dan f.is
f. 1. Üzü qartmaq bağlamaq, köz tutmaq, qasnaqlanmaq, qasnaq bağlamaq, qartmaqla örtülmək (yara). 2. Çirkdən qabıq bağlamaq, qartmaq bağlamaq
sif. Qartmaq bağlamış, qartmaq örtmüş, qasnaqlı
bax qargülləsi. Qartopu oynamaq. – Qar yağır lopa-lopa; Uşaqlar adamları tez-tez basır qartopa. R.Rza
is. [xüs. is.-dən] Çox dövlətli, çox varlı adam (qədim İsraildə çox dövlətli bir şəxsin adından). [Molla Salman:] Hacı Nuru, sənin qiyasına görə, mən
[pol.] 1. Yumşaq yun iplik növü. 2. Yun parçaya oxşayan pambıq parça növü. 3. Qarusdan tikilmiş (toxunmuş)
bax qərzək
bax qərzəkləmək
bax qərzəklənmək
bax qərzəkli
is. anat. Qarnın iki bud arasında olan alt tərəfi
is. Qasıq yırtığını (qrijanı) tutmağa məxsus yaylı bağ
is. məh. bot. Sarımtıl-yaşıl rəngli çoxillik ot-bitki. Qasıqotu odunlaşmış kökə malikdir. Qarşı-qarşıya düzülmüş, kənarı bütöv və kiçik yarpaqları var
məch. 1. Parçanın qırağı qatlanıb tikilmək, köklənmək. 2. Çəkilib daralmaq, qısalmaq
is. Ardı kəsilmədən fırlanıb havaya qalxan çox şiddətli, iti külək; tufan, boran. Pozmamışdır vüqarını nə qasırğa, nə tufan
sif. Tufanlı, boranlı. Qasırğalı hava. – Dəniz qasırğalı, dəniz əsəbi; Dağ kimi dalğalar verib əl-ələ
sif. və is. [ər.] köhn. Qəsb edən, zorla alan. Zavallı müsəlmanlar bir neçə sərsəri qasiblərin əlində baziçə qalmışlar
is. [ər.] köhn. Xəbər və ya məktub aparıb-gətirən adam; elçi, çapar. Qasid! Tezcə yardan gətir bir xəbər; Ol güli-xəndanım neçin ağlayır? M
is. köhn. Qasidin işi; məktub və ya xəbər aparıb-gətirmə işi. Qoyma dəxi onda gedəsən sən; Qasidliyi ona edəsən sən
is. 1. Sağalmaq üzrə olan yaranın üzündə əmələ gələn qabıq, köz. Yaranın qasnağını qoparmaq. // Yaş torpaq quruduğu zaman üzündə əmələ gələn nazik, kö
“Qasnaqlamaq”dan f.is
f. 1. Qasnaq bağlamaq, köz bağlamaq (yara). // Üzü bərkimək, nazik qabıq bağlamaq. 2. Ələk, xəlbir və s
“Qasnaqlanmaq”dan f.is
məch. Qasnaq (çənbər) keçirilmək
f.sif. Qasnaq bağlamış
sif. Üzündə qasnaq olan, qasnaq bağlamış
[yun.] tib. Mədənin selikli qişasının iltihabı, mədə katarı
is. [alm.] Başqa şəhərlərdən və ya ölkədən gəlmiş artistin, yaxud teatrın, sirkin və s. tamaşası. Paytaxt artistlərinin qastrolu
is. 1. Başqa şəhərlərdən gəlib çıxış edən, ya tamaşa verən artist. 2. məc. dan. İş yerini tez-tez dəyişən, qeyriciddi, təsadüfi işçi haqqında