Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • YOXALMAQ

    f. Yox olmaq, itmək. Yolda maşınlar dayanır. Düşüb çayxanada dincəlir və təzə dəmlənmiş məxməri çayı içdikcə yorğunluğumuz yoxalır

    Tam oxu »
  • YOXALTMA

    “Yoxaltmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXALTMAQ

    f. Yoxa çıxartmaq, yox etmək

    Tam oxu »
  • YOXLADILMA

    “Yoxladılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXLADILMAQ

    məch. Başqası vasitəsilə yoxlamadan (sınaqdan, müayinədən, nəzarətdən) keçirilmək

    Tam oxu »
  • YOXLAMA

    1. “Yoxlamaq”dan f.is. [Xədicə:] …Sənin beləcə gəlib məni yoxlamandan çox sevindim… S.Hüseyn. 2. is. Bir işin düzgün və qanuni olubolmadığını, yaxud ü

    Tam oxu »
  • YOXLAMAQ

    f. 1. Bir şeyin varlığı – yoxluğu, yaxud düzgünlüyü, həqiqi vəziyyəti barədə yəqinlik hasil etmək üçün onu gözdən keçirmək, təhqiq etmək, müayinə etmə

    Tam oxu »
  • YOXLANILMA

    “Yoxlanılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXLANILMAQ

    məch. Yoxlama keçirilmək, başqası tərəfindən yoxlanmaq, təftiş edilmək, müayinə edilmək, müayinədən keçirilmək, sınaqdan keçirilmək

    Tam oxu »
  • YOXLANMA

    “Yoxlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXLANMAQ

    məch. Sınanmaq, sınaqdan keçirilmək, imtahandan keçirilmək; yoxlanılmaq. Burda at çapdı keçən azğınlar; Burda yoxlandı qılınclar, qınlar

    Tam oxu »
  • YOXLATMA

    “Yoxlatmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXLATMAQ

    icb. Başqasına yoxlama işi gördürmək. Sənədləri yoxlatmaq

    Tam oxu »
  • YOXLAYICI

    sif. 1. Yoxlama aparan, yoxlamaqla məşğul olan; yoxlayan. Yoxlayıcı komissiya. 2. İs. mənasında. Sınaqçı

    Tam oxu »
  • YOXLAYIŞ

    is. Yoxlama işi, təhqiqat, müayinə. Yoxlayış aparmaq

    Tam oxu »
  • YOXLUQ

    is. 1. Yox olma, olmama, bir şeyin olmaması (varlıq ziddi). Məclisdə onun yoxluğu dərhal hiss olundu

    Tam oxu »
  • YOXSA

    bağl. 1. Əks surətdə, əks təqdirdə, belə olmasa (olmazsa). Ey dil ki hicrə doymayıb istərsən ol məhi; Şükr et bu halə, yoxsa gələr bir bəla sana

    Tam oxu »
  • YOXSUL

    1. is. Yaşamaq üçün kifayət qədər vəsaiti, imkanı olmayan, ehtiyac içində olan adam; kasıb, möhtac. Var bu kənddə yenə elə yoxsullar; Nə cütü var, nə

    Tam oxu »
  • YOXSULLANMA

    “Yoxsullanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXSULLANMAQ

    f. Yoxsul olmaq, kasıblaşmaq

    Tam oxu »
  • YOXSULLAŞDIRILMA

    “Yoxsullaşdırılmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXSULLAŞDIRILMAQ

    məch. Yoxsullaşmasına səbəb olmaq, yoxsul hala salınmaq; kasıblaşdırılmaq

    Tam oxu »
  • YOXSULLAŞDIRMA

    “Yoxsullaşdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXSULLAŞDIRMAQ

    f. Yoxsul etmək, yoxsul hala salmaq; kasıblaşdırmaq

    Tam oxu »
  • YOXSULLAŞMA

    “Yoxsullaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YOXSULLAŞMAQ

    f. Tədricən yoxsul olmaq, yoxsulluğa doğru getmək, yoxsulluğa düşmək; kasıblaşmaq. [Xaqani:] Şamaxı bazarı zəngin bazardır; Əfsus, yoxsullaşır getgedə

    Tam oxu »
  • YOXSULLUQ

    is. Yoxsul hal, yoxsul vəziyyət; kasıblıq, ehtiyac. Dünyada heç igid yoxsul olmasın; Yoxsulluq igidə yaman ad olur

    Tam oxu »
  • YOXUŞ

    is. 1. Yolun dağa, təpəyə qalxan hissəsi; ümumiyyətlə, getdikcə yuxarı qalxan yer (eniş müqabili). Dərənin o biri tayında yoxuşun başında bir atlı day

    Tam oxu »
  • YOXUŞ-ENİŞ

    bax eniş-yoxuş

    Tam oxu »
  • YOXUŞLU

    sif. 1. Yoxuşu olan, yoxuşları çox olan. Yoxuşlu yol. 2. məc. Çətin, əziyyətli. [Müəllim Zərifəyə deyir:] Həyat yolları yoxuşludur

    Tam oxu »
  • YOXUŞLUQ

    is. Çoxlu yoxuşu olan yer, yoxuş yer. Bura çox yoxuşluqdur

    Tam oxu »
  • YOXUŞSUZ

    sif. 1. Yoxuşu olmayan, düz. Yoxuşsuz yol. 2. məc. Çətinliksiz, asan, rahat. [Mirpaşa:] Yeri, uşaqlarla gəz, dolan bir az; Bu dünya enişsiz, yoxuşsuz

    Tam oxu »
  • YOL

    is. 1. Gediş-gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu

    Tam oxu »
  • YOL-İZ

    is. Yol. [Rizvan:] Hava yağır. Sonra yol-iz tutular, gecəyə düşərik!… S.Hüseyn. Qar yağır ağır-ağır; Yollar-izlər ağarır

    Tam oxu »
  • YOL-YOL

    sif. Miləmil, mil-mil; milləri olan. Xalçanın naxışlı yol-yol haşiyələri gözlərdə parıldayırdı. Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • YOLAĞA

    is. məh. Çəpərdə, hörgüdə basıq və ya uçuq yer; çəpəri, hörgünü basmaqla açılan yol. Yolaqdan gələn hənirtiyə qarşı onlar … yerbəyer qalxdılar və həyə

    Tam oxu »
  • YOLAQ

    is. məh. Çəpərdə, hörgüdə basıq və ya uçuq yer; çəpəri, hörgünü basmaqla açılan yol. Yolaqdan gələn hənirtiyə qarşı onlar … yerbəyer qalxdılar və həyə

    Tam oxu »
  • YOLAYAXIN

    sif. Sözə qulaq asan; sözeşidən, sözqanan, üzüyola. Yolayaxın adam

    Tam oxu »
  • YOLAYAXINLIQ

    is. Yolayaxın olma, üzüyola olma; üzüyolalıq

    Tam oxu »
  • YOLAYIRAN

    is. d.y. 1. Relsli yollarda yolu qatarlar üçün açıb-bağlamaqdan ötrü qurğu; yoldəyişən. 2. Bu qurğunu idarə edən dəmiryol işçisi

    Tam oxu »
  • YOLAYOVUQ

    bax yolayaxın

    Tam oxu »
  • YOLAYOVUQLUQ

    bax yolayaxınlıq

    Tam oxu »
  • YOLAYRICI

    is. Yolların kəsişdiyi və ya ayrıldığı yer, nöqtə. Zinyət, xoş gəlmişsiniz! Bəs biz sizi yolayrıcında gözləyirdik

    Tam oxu »
  • YOLBİLƏN

    sif. və is. Təcrübəli, çətin vəziyyətdən çıxmaq çarəsini bilən; tədbirli (adam)

    Tam oxu »
  • YOLÇU

    is. 1. Yola, səfərə çıxmış adam, yol gedən adam. Yolçu yolda gərək. (Ata. sözü). Sevinir keçəndə yolçunun gözü; Seyr edir bu geniş, bəzəkli düzü

    Tam oxu »
  • YOLÇULUQ

    is. Dilənçilik. Yolçuluq etmək

    Tam oxu »
  • YOLDAŞ

    is. 1. İş, həyat şəraiti ilə birbirinə yaxın olan adamlar; rəfiq. Məktəb yoldaşları. Cəbhə yoldaşları

    Tam oxu »
  • YOLDAŞCANLI

    sif. Yoldaş sevən, yoldaş, dost üçün canı yanan, yoldaşa sədaqətli. Nəbi çox yoldaşcanlı adam idi. O istəmirdi yoldaşlarının ayağına tikan batsın

    Tam oxu »
  • YOLDAŞCANLILIQ

    is. Yoldaşcanlı olma, yoldaşının qeydinə qalma, yoldaşa bağlılıq

    Tam oxu »
  • YOLDAŞCASINA

    zərf Yoldaş kimi, dost kimi, yaxın adam kimi; səmimi. Yoldaşcasına demək. Yoldaşcasına hərəkət etmək

    Tam oxu »