“Yuxusuzlatmaq”dan f.is
icb. Yuxudan məhrum etmək, yuxusunu əlindən almaq, az yatmağa məcbur və ya vərdiş etdirmək
is. Uyumama, uyuya bilməmə, yuxusu olmama; uyqusuzluq. Yuxusuzluq qocalarda daha çox olur. Yuxusuzluqdan əziyyət çəkmək
Yakutiyada yaşayan şimal xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. Yukagir dili
is. [lat.] bot. Həmişəyaşıl bitki cinsi
Yuqoslaviya əhalisinə mənsub adam
is. bot. At yemi kimi istifadə edilən, habelə dənindən yarma hazırlanan dənli bitki. Yulaf samanı. Yulaf əkini
is. Yulaf əkilmiş yer, yulaf əkini
is. bot. Quraqlığa və şoranlığa davamlı xırda salxım şəklində çiçəkləri olan kol bitkisi. Yulğun ağacı
is. Yulğun bitmiş yer, yulğun kolluğu
is. Top kimi sarınmış sap, ip və s. Bir yumaq yun ip. – Keçəlin anası gündə bir yumaq əyirərdi, keçəl aparıb onu bazarda satardı
f. 1. Su və ya su və sabun, yaxud başqa bir maye ilə təmizləmək. Əllərini yumaq. Əl-üzünü yumaq. Ayaqlarını yumaq
is. Balaca yumaq
“Yumaqlamaq”dan f.is
f. Sapı sarıyıb yumaq halına salmaq. Hisli-paslı alçaq bir damda oturmuş Fatı əlində ip yumaqlayır. Ə
“Yumaqlanmaq”dan f.is
1. məch. Sarınıb yumaq halına salınmaq, yumaq düzəldilmək. 2. qayıd. məc. Yumağa dönmək, yığılıb yumaq kimi olmaq
is. Ovuc içində yumrulanmış yumşaq şey (mum və s.)
“Yumalamaq”dan f.is
bax yumbalamaq. Dağlardan axan sellər alaçıqlara dolub bəzilərini yumalayıb aparır. S.S.Axundov
“Yumalanmaq”dan f.is
f. Diyirlənmək, yumbalanmaq. Ayı eniş aşağı qaça bilmədiyindən dərənin içinə yumalandı. S.S.Axundov. Buradan çıxarılan daşlar üstdən aşağı yumalanır v
“Yumarlamaq”dan f.is
f. 1. Gillətmək, diyirlətmək, yumbalamaq. İlan kimi qıvrılıb açılan dalğalar Nəbini öz qoynunda yumarlayayumarlaya (z
is. Başı üzərindən aşma hərəkəti
“Yumbalamaq”dan f.is
bax yumbalatmaq
“Yumbalanmaq”dan f.is
f. Başı üstə çevriləçevrilə gəlmək, dombalaq aşmaq, kəlləmayallaq gəlmək. [Qəhrəman:] Bir güllə atdım, birini də, … hərif gurultu ilə pilləkənlərdən y
“Yumbalatmaq”dan f.is
f. Diyirlətmək, gillətmək. Dağdan daşları aşağı yumbalatmaq
“Yumdurmaq”dan f.is
icb. Yummağa məcbur etmək; qapatmaq. Ağzını yumdurmaq. Gözlərini yumdurmaq
“Yummaq”dan f.is
f. Qapamaq, örtmək. Gözlərini yummaq. Ağzını yummaq. – Məst ol gecəgündüz, nə bilim, yat nərələrdə; Yum gözlərini xaneyi-viranını görcək
[ing. humour] 1. Hadisələri, nöqsanları, zəif cəhətləri və s.-ni gülməli, məzəli, əyləncəli şəkildə təsvir etmə bacarığı; mizah
[alm. humoreske] Yumor mahiyyətində olan əsər (kiçik hekayə, musiqi əsəri)
[ing. humorist] Həyati hadisələri gülməli, məzəli şəkildə təsvir edən yazıçı, artist
sif. Yumor mahiyyətində olan; gülməli, məzəli. Yumoristik hekayə
[fr. humoristique] Yumor mahiyyətində olan bədii ədəbiyyat. Estrada yumoristikası
1. sif. Yuvarlaq, girdə, kürə, top şəklində. Yumru güllə. Yumru daş. Yumru gilə. Yumru gavalı. – Torbanı boşaldanda içindən kağıza bükülmüş bir yumru
zərf və sif. Yumru (çox şey haqqında). Yumru-yumru eləmək. – [Əmiraslan baba dedi:] Çərçinin saqqızdan savayı yumru-yumru sabunları, … dəyirmi güzgülə
sif. Yumru. Yumruca bir uşaq
sif. Azacıq yumru
sif. Dibi yumru olan
is. 1. Yumulmuş əl, əlin yumulmuş vəziyyəti. Başımı aşağı dikib durduğum halda, əlimdəki çörək qismətini yumruğumda saxlamağa başladım
“Yumruqlamaq”dan f.is
f. 1. Əlini yumulmuş vəziyyətə salmaq. Solmaz əllərini yumruqlayıb balınca dayadı, ancaq qalxa bilmədi
“Yumruqlanmaq”dan f.is
məch. Yumruqla vurulmaq (döyülmək), yumruq zərbəsi yemək