bax: Nur və Baba
bax: Nur və Bala
nur yığan, işıq toplayan
işıq, aydınlıq, parlaqlıq; hörmət, şan, şöhrət
dinin nuru, dinin işığı
Əhmədin (Məhəmməd peyğəmbərin epiteti) nuru, Əhmədin işığı
Əlinin işığı, Alının nuru
«nur» sözü və «-han» şəkilçisindən düzəlmiş, «nurlu, işıqlı» deməkdir
Həsənin nuru, Həsənin işığı, aydınlığı
Hüseynin nuru, Hüseynin işığı, aydınlığı. Nurxan Nur xan; nurlu xan, işıqlı xan
işığa aid olan, işıqlı, aydınlaşmış
gözün işığı, gözün nuru. “Nurdidə” adındandır
nur, işıq mədəni, nur, işıq mənbəyi; qanı nurlu olan
nur kişi, nurani kişi
nur qamətli, boy-buxunu nurlu
nur saçan, işıqlanan, parlayan (“Svetlana” adının yarımkalkası)
işıqlı, aydın, parlaq
nurdan olan adam, nurdan yaranmış; nurlu adam
Nur Mədəd; nurlu, işıqlı Mədəd
Məmmədin nuru, Məmmədin işığı
Nur Paşa; nurlu, işıqlı paşa; paşanın nuru
ruhun nuru, işığı; ruhun aydınlığı
nur sal, işıq sal, parla
işıqsan, parlaqsan; şöhrət işığı
“nur” və «say» sözlərindən düzəlmiş, «nurlu, işıqlı say» deməkdir
nurlu şad, işıqlı oğlan, nurlu xanzadə
işıq çoxalan yer; işıq sevinci, işıqlı görünən
nurun şüası, parıltısı, nurun ziyası
nura tay olan; nur, işıq kimi
nurlu; “nur” ilə başlanan adların ixtisar-əzizləmə forması
Allahın nuru, Tanrının işığı
"nur" hecası ilə başlanan adların əzizləmə forması
zamanın nuru, işığı, parıltısı; zamanın nuru
ölməz ürək, daimi qəlb (“Ənuşirəvan” adının ixtisar forması)