BÜKÜM

is.
1. Paltarın və s.-nin bükük yeri.
2. Bükmə üsulu, tərzi.
Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükümü sayaq bir fitəyə büküb qoydu səkiyə. Çəmənzəminli.

3. Kağıza və s.-yə bükülmüş şey.
Yunis çamadanı açıb bir büküm çıxardı, kağızı cırıb bükümü uşağa verdi. Mir Cəlal.

4. “Bir” sözü ilə: bir büküm – bükülmüş, qatlanmış. Bir büküm lavaş. Bir büküm halva.
5. Qırış.
[Kərim bəyin] alnının bükümləri bir neçə dəfə oynadı. Mir Cəlal.

BÜKÜLÜ
BÜKÜŞ

Digər lüğətlərdə

аквамари́н втолкну́ться надра́ться обстрочи́ть проклю́нуть рассужде́ния седало солновсхо́д сощипа́ть ...боро́дый баба́хнуться бива́чный дю́жинность изнаси́льничать однока́мерный просто́й сбрести́ с ума сипова́то черепно́й chimney-sweeper custodi placet rerun rondure vitreous