BƏDLÖYÜN sif. [ fars. bəd. və ər. lövn] Əsil mənası “bədrəng” olub, canlı dildə “pis, yaramaz, ləyaqətsiz” mənasında işlənir. Tapdıq dünyanın ən bədlöyün … adamı … şəklinə düşməyə razı olardı, əsir düşməyə yox! Ə.Əbülhəsən.