BİLƏYAQƏT

sif. [ fars. bi… və ər. liyaqət] Ləyaqətsiz, ləyaqəti olmayan.
Candan qeyri yoxdur özgə nisarım; O da ki, ziyadə biləyaqətdi. Q.Zakir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİLƏYAQƏT biləyaqət bax ləyaqətsiz
BİLƏSİNCƏ
BİLƏZİK

Digər lüğətlərdə