BİMƏZMUN sif. [ fars. bi… və ər. məzmun] Məzmunsuz. …Sədi və Hafizdən sonra İranda şeir qayətdə tənəzzülə düşüb, şüəranın əşarı küllən biməzmun və məhz puç ləffazlıq olmuşdur. M.F.Axundzadə. [Qurban Mərəndi:] Bu kobud, biməzmun və biməna ləhcədə yazılmış şeyləri bir kənara at. M.İbrahimov.