f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi.
– Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M.Ə.Sabir.
Kərbəlayı Məhəmməd ustanın hekayəsi bitən kimi, dərin bir etiqad ilə üzünü göyə çöndərdi. Çəmənzəminli.
// İşi axıra çatmaq, qurtarmaq. İclas bitdi.
Hər kəs öz aşna-dostu ilə danışadanışa evlərinə getdi. B.Talıblı.
// Tükənmək.
Kainatın bəzəkli şux gəlini; Bitdi artıq mənim qərarım, gəl. S.Rüstəm.
2. Nəticələnmək. Mübahisə nə ilə bitdi? – Pulun getdiyinə baxma, işin bitdiyinə bax. (
Ata. sözü ).
Qalib dönəcəksən bilirəm bunu; Get, ölümlə bitsin yağının sonu. S.Rüstəm.
3. Saralmaq, saralıb qurtarmaq; bitişmək (yara).
Ey söyləyən Füzuliyə eşq içrə səbr qıl; Söylə, bu məlhəm ilə kimin bitdi yarəsi? Füzuli.
4. Yerinə yetirmək, əməl etmək.
[Hacı Qənbər:] Dürüst fikrində saxla mən deyəni bitməsən, başını kəsəcəyəm. N.Vəzirov.