BÜRÜNCƏK₂

is. bot. Taxıllar qrupuna mənsub birillik ot bitki.

Omonimlər

  • BÜRÜNCƏK BÜRÜNCƏK I is. Bürünməyə yarayan örtü, üst paltarı. Bu gecə məndən yatdı yoxdu, gərək bir bürüncək götürəm (C

Etimologiya

  • BÜRÜNCƏK Bəzi türk dillərində börkençek kimi işlədilir. Ehtimal ki, “papaq” mənasını əks etdirən börk sözü ilə eyni kökə malik olub
BÜRÜNC
BÜRÜNCƏK₁

Digər lüğətlərdə

атрибу́ты басма́ч зои́льствовать полко́вничиха сабе́йка архитекто́ника военизи́роваться го́рбить край на оре́хи достанется подлипа́ть припи́ска прия́зненно bipolar broodiness consonantism dislodgement Dudley heliotropism knuckle under safety lock titanite выметаться количество пунктуальность