BÜRÜNCƏK₁

is. Bürünməyə yarayan örtü, üst geyim.
Bu gecə məndən yatdı yoxdu, gərək bir bürüncək götürəm. C.Məmmədquluzadə.
Müsafirlərin birisi bürüncəyə, o birisi yorğana, bəziləri də palaz və cecimlərə bürünmüşdü. M.S.Ordubadi.

// məc. Qiyafə, don, paltar mənasında.

Omonimlər

  • BÜRÜNCƏK BÜRÜNCƏK I is. Bürünməyə yarayan örtü, üst paltarı. Bu gecə məndən yatdı yoxdu, gərək bir bürüncək götürəm (C

Etimologiya

  • BÜRÜNCƏK Bəzi türk dillərində börkençek kimi işlədilir. Ehtimal ki, “papaq” mənasını əks etdirən börk sözü ilə eyni kökə malik olub
BÜRÜNCƏK₂
BÜRÜNCƏKLİ

Digər lüğətlərdə

конкре́ции магно́лия наде́ть поре́чная уломи́ть хри́пло хулига́нство лабора́нтка мокри́ца невня́тный оре́ховые разла́женность сала́ка ту́пость at-large balustered bi-level cylinder-bore faeces ligulae posttraumatic runnel гипс кладовка прокалывать