BƏDMƏZAC

sif. [ fars. bəd və ər. mizac] Pisxasiyyətli, ağırxasiyyətli, tündməzac, yolagetməz, qılıqsız, rəftarsız. Bədməzac adam.
BƏDMƏST
BƏDMƏZACLIQ

Digər lüğətlərdə