BƏDXASİYYƏT

sif. [ fars. bəd və ər. xasiyyət] Pisxasiyyətli, pistəbiətli, xasiyyəti pis, yolagetməz, qılıqsız. Bədxasiyyət adam.
[Həkim:] Atların xasiyyətini gözüm elə alıbdır ki, heç bir bədxasiyyət at fikrimə gətirə bilməyirəm ki, onu iki-üç günün içində öyrədib, faytona qoşa bilməyim. C.Məmmədquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏDXASİYYƏT BƏDXASİYYƏT (xasiyyəti pis, heç kəslə yola getməyən adam) Beləsi Mədinə kimi saf və təmiz ürəkli arvadın yox, hərcayinin, bədxasiyyətin əlinə düşsə, b
BƏDXAHLIQ
BƏDXƏRC

Digər lüğətlərdə