BƏDƏFKAR

is.sif. [ fars. bəd və ər. əfkar] Sui-qəsdçi, cinayətkar, cani.
[Çopurov:] Kəlbalı naməlum bədəfkar tərəfindən qəflətən vurulmuşdur. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏDƏFKAR bədəfkar bax cani
BƏDƏBƏDDƏ
BƏDƏFKARLIQ

Digər lüğətlərdə