BƏLƏKLİ

sif. Bələyə sarılmış, bələklənmiş, qundaqlanmış.
[Salman] bələkli körpəni yavaşca hər iki əlinin üstünə götürdü. S.Rəhimov.
Bələkli iki körpə baş-ayaq nənnidə yatırdı. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏLƏKLİ BƏLƏKLİ, QUNDAQLI (bələyə bükülmüş)
  • BƏLƏKLİ sarıqlı — qundaqlı

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BƏLƏKLİ BƏLƏKLİ – AÇIQ Bələkli iki körpə baş-ayaq nənnidə yatırdı (M.İbrahimov); Uşağın qundağı açıq idi
BƏLƏKLƏNMƏK
BƏLƏKÜN

Digər lüğətlərdə