1. Dəmə qoyulmuş; dəm almış. [Zərbəli:] Qəhvə yoxdur.
Yaxşı təzə dəmlənmiş Popov çayımız var.
Stolun üstündə təzə dəmlənmiş çay buğlanır, yanında iki cür mürəbbə görünürdü.
2. məc. Keflənmiş, nəşələnmiş, ruhlanmış.
Mənə acığın tutmasın, Zərif! – deyə, az-çox dəmlənmiş Müqim bəy göz yaşlarını gizlədə bilmədən üzrxahlıq edirdi.