DAMDANDÜŞMƏ

sif. dan. Təsadüfi, yersiz, münasibətsiz, mənasız, cəfəng. Damdandüşmə söz.
– Deyirəm: – Ay qardaş, sən Allah, belə damdandüşmə sözlər danışma, xalq eşidib səni məzəmmət elər. C.Məmmədquluzadə.

DAMDABACA
DAMDIRMA

Digər lüğətlərdə