DİLŞİKƏSTƏ

sif. [ fars. ] klas. Ürəyisınıq, könlüqırıq, bədbəxt, yazıq, biçarə.
Bir gün Məcnuni-dilşikəstə; Səhrada gəzirdi zarü xəstə. Füzuli.
Hal pərişan, dilşikəstə olduğum; Deyən varmı biinsafa, görəsən? Q.Zakir.

DİLŞADLIQ
DİLŞİKƏSTƏLİK

Digər lüğətlərdə