DİYƏ

is. [ ər. ] köhn. Keçmiş zamanda: öldürülmüş adam və ya heyvan əvəzinə öldürənin verməli olduğu mal və ya pul; qanbahası.
[Əvvəlinci ərizəçi:] İndi at məsrəfdən çıxıbdır, diyəsini istərəm… M.F.Axundzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DİYƏ diyə bax qanbahası
DİYARBƏDİYAR
DİYİN

Digər lüğətlərdə