DUMANLATMAQ

f.
1. bax dumanlandırmaq.
Arabanın boynunda çöməlmiş, domuşub oturan Əsgər çırt çubuğunu qurdalayıb tüstüsünü dumanladır, hey fikirləşirdi. Ə.Vəliyev.

2. məc. Qarışdırmaq, fikrini çaşdırmaq.
Qızğın ehtiraslar [Rüstəm kişinin] fikrini dumanlatmışdı. M.İbrahimov.

DUMANLATMA
DUMANLI

Digər lüğətlərdə