1. Düyün edilib bağlanmaq, düyün vurulmaq.
2. məc. Dolaşmaq, mürəkkəbləşmək, çətinləşmək; yığılıb bir-birinə qarışmaq.
Yenə də əski xatirələr düyünlənib onun fikrini çulğaladı.
Dəmirov dönüb qayıtdı, onun alnında fikirlər düyünlənmişdi.
Lakin ağrı onun düyünlənmiş, ağır bir daş kimi onun ürəyindən asılmışdı.