– Dəvələr hürkərək bir-birinə dəyib bütün yolu tuturdular.
…Qağayılar hürküb qayadan uçmuşdu.
// Eyni mənada adam haqqında. Qaranlıqdan hürkmək.
– [Fərman Mələyə:] Bilirəm, sən məndən hürkürsən.
[Bəhlul:] [Əjdər] elə bil hürkürdü, nədənsə çəkinirdi.