İN’AM
ə. yaxşılıq etmə; yaxşılıq.
is. 1. İnanma, etibar. İnam olmayan yerdə iman olmaz. (Ata. sözü). İlk müvəffəqiyyət məndə inam və ruh yüksəkliyi doğurdu
Tam oxu »[ər.] bax ənam. [Məstəli şah:] Xanım, divlərin əlmuzdunu, inamını kərəm edin! M.F.Axundzadə. □ İnam etmək (eyləmək) – bax ənam eləmək (“ənam”da)
Tam oxu »сущ. 1. вера: 1) твердая убежденность, уверенность в чем-л. Özünə inam уверенность в себе, qələbə inamı уверенность в победе, müvəffəqiyyətə inam увер
Tam oxu »i. faith, belief, trust; möhkəm / qəti ~ firm belief (in); özünə ~ faith in oneself, self-confidence; kor-koranə ~ blind / implicit faith; insana ~ be
Tam oxu »сущ. 1. чӀалахъ хьун, чӀалахъвал, агъун, ихтибар; 2. inamla нареч. рикӀяй чӀалахъ яз, вич-вичел агъуна, вичик далу кутуна, къетӀивилелди, элкъуьн таву
Tam oxu »İNAM [Sona:] Məncə, inam məsələsində adamlar beş qisim olur (N.Nərimanov); ETİBAR Sitarə: Artıq, sənin etibarını görüb səndə dolanmaq istəmirəm (C
Tam oxu »is. foi f, confiance f en qch ; assurance f, certitude f ; özünə ~ sûr, -e de soi-même
Tam oxu »\ – xüsusilə də dini mənada hər hansı bir bağlılıqdan ortaya çıxan güvən. Tanrıya qarşı hiss edilən ucsuz-bucasız etimad hissi
Tam oxu »