İNİLDƏMƏK (ağrıdan, əziyyətdən həzin səs çıxarmaq) [Safo] inildəyir, gözlərini yerin altından bacaya dikir.. Allaha şikayətlənirdi (S.Rəhimov); GÜMÜLDƏMƏK İndi gümüldənib sızlayıb hərdən; Şikayət etməyir öz taleyindən (S.Vurğun); İNLƏMƏK İnlədikcə azalmır; Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə köz-köz dur (B.Vahabzadə); ZIQQILDAMAQ Məhərrəm: Zıqqıldamaqdan iş aşmaz (N.Vəzirov); ZOQQULDAMAQ Bəxti bu zaman zoqquldayıb ağlamışdı (S.Rəhimov); ZARIMAQ (bax).