1. Küt olmaq, kəsməz hala gəlmək, kəsəri azalmaq; korşalmaq. Balta kütləşib.
Bıçaq kütləşib – Baxma rəfiqə, qohum, qardaşa; Kütləsib, ülgüclərini çək daşa!
Neçə vaxtdı ki, Gövhər qiyməkeşi işlətmirdi … qiyməkeş yaman kütləşmişdi.
2. məc. Həssaslığını itirmək, qavramaq qabiliyyətini, dərrakəsini itirmək. Hafizəsi kütləşmək.
– Nəhayət, yorulur, kütləşir başı; Dönüb kölgələnir məyus baxışı.
// Keyimək, keyləşmək.
Soyuqda dayanmaqdan kütləşmiş Ələmdar balkonun qabağına yeriyib, əlini qulağına gətirdi…
3. məc. Azalmaq, zəifləmək, hissedilməz hala gəlmək.
Getdikcə “alo, alo” səsləri çoxalır, Mehribanın ürəyindəki ağrı kütləşirdi.