1. Hay-küyçü, qara-qışqırıqçı, küy salan; bir işi, xəbəri şişirdən. Küyçü uşaq.
– [Sirat:] [Veysi] mən heç belə küyçü bilməzdim!
2. Gopçu, yalançı.
[Xanlar] Ovçu tayfası elə küyçü olur, – deyə, anasının boynunu qucaqladı.
KÜYÇÜ
sif.
1. Hay-küyçü, qara-qışqırıqçı, küy salan; bir işi, xəbəri şişirdən. Küyçü uşaq.
2. Gopçu, yalançı.
1. Hay-küyçü, qara-qışqırıqçı, küy salan; bir işi, xəbəri şişirdən. Küyçü uşaq.
2. Gopçu, yalançı.