KÖÇMƏK

f.
1. Yaşayış yerini dəyişmək, bir yerdən çıxıb başqa yerə gəlmək, daşınmaq. Təzə mənzilə köçmək. Şəhərdən kəndə köçmək.
– Kazım dayı, Telligili köçdülər; Deyə, bir səs onu həmən ayıltdı… M.Müşfiq.

2. İqlim, yem və b. şəraitlə əlaqədar olaraq yerini dəyişmək, bir yerdən başqa yerə (uçub) getmək. Balıqlar çaydan gölə köçdü. Quşlar isti ölkələrə köçdü.
– Cəfayi-xari görüb köçdü bağdan bülbül. Füzuli.
Yenə qatar-qatar hara köçürsüz? M.Rahim.

3. məc. Ərə getmək, gəlin getmək.
Şah qızı əmirə köçəndə özü ilə qarabaş paltarında beş cəllad aparmışdı. (Nağıl).
[Vəzir:] [Xan] bu saatda Nisə xanımdan ötrü biixtiyardır və mənə buyurdu ki, bir həftəyədək onun köçmək tədarükünü gör! M.F.Axundzadə.

4. məc. Ölmək, dünyadan getmək. Köçdü, heyf oldu, gözəl.
Vaqif dəxi düşməz ələ: Bir siyah kirpik ucundan bağrımı dələ-dələ… M.P.Vaqif.
Vədə yaxınlaşıb, köçmək çağıdır; Bir özgə diyara bu gündən belə. Q.Zakir.
Yarat, sən köçəndə ellər söyləsin: Dünyadan nə gözəl bir insan gedir. M.Rahim.

◊ Dünyadan köçmək, o dünyaya köçmək – bax dünya.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÖÇMƏK 1. KÖÇMƏK (köçüb başqa yerə getmək) Sabahısı günü Ağca xanım anası ilə şəhərə köçdü (S.S.Axundov); DAŞINMAQ Student xanımla vidalaşaraq iki gündən son
  • KÖÇMƏK getmək
KÖÇMƏ
KÖÇÜRDÜLMƏ

Digər lüğətlərdə

акаде́мик второго́дница защёлкивание кувырну́ться нейротравматологи́ческий па́рывать разве́дривать ужасну́ться бура́в втри́дорога вы́дюжить неделика́тность подгуля́ть пыж корец новый титул bouk lock-away mixograph wineskin yeast-powder государственный закидать настывать