LABÜDDƏN

zərf [ ər. ]
1. Hökmən, məcburən, mütləq.
[Ağası bəy Vaqifə:] Əgər Məmməd bəy … mane ola bilməzsə … labüddən vuruşma olacaqdır. Çəmənzəminli.

2. İstər-istəməz, əlacsız, naçar, məcburən.
[Qulam xan:] Məni o qədər dəng elədin ki, axırda labüddən özümü bu bəlaya giriftar elədim. M.S.Ordubadi.
[Rəşid:] Qurbanqulu dedi ki, mən yaya dayana bilmərəm, mənimçün indi toy edin, labüddən toy etdilər. T.Ş.Simurq.

LABÜD
LABÜDLÜK

Digər lüğətlərdə