MÜTTƏHİM

is. [ ər. ] İttiham olunan; günahkar, müqəssir, məhkəmədə ittiham edilən adam. Müttəhimi dindirmək. Müttəhimin müdafiəçisi.
// Sif. mənasında.
[Sədr:] Müttəhim Baxşının qiyamçılar təşkilatlarına mənsub olmağı haqqında sizin əlinizdə başqa bir sübut varmı? C.Cabbarlı.

□ Müttəhim etmək – ittiham etmək, təqsirləndirmək, günahlandırmaq.
[Səba:] Bu sirri bir kimsəyə açma, çünki məni sarayın sirlərini satmaqda müttəhim edə bilərlər. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜTTƏHİM MÜTTƏHİM (hüq.) Ehtiyac qalmasın məhkəmələrə; Həm müttəhim olaq, həm hakim olaq (B.Vahabzadə); GÜNAHKAR Budur indi dayanıb; Günahkarın önündə; Özü gün
  • MÜTTƏHİM müqəssir — günahkar — suçlu

Etimologiya

  • MÜTTƏHİM Ərəbcə töhmət, ittiham sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜTTƏHİD
MÜTTƏHİMLİK
OBASTAN VİKİ
Müttəhim
Müttəhim və ya Təqsirləndirilən şəxs — cinayət törətdiyinə görə məhkəməyə gətirilən şəxsdir. Barəsində cinayət işi açılmış və cinayət məhkəməsinin vermiş olduğu qərar hökmünün qüvvəyə minməsinə qədər cinayətdə şübhəli bilinən şəxsdir.

Digər lüğətlərdə