MÜXƏNNƏT1
ə. burnunda danışan; tın-tın.
MÜXƏNNƏT2
ə. namərd, etibarsız.
MÜXƏNNƏT1
ə. burnunda danışan; tın-tın.
MÜXƏNNƏT2
ə. namərd, etibarsız.
MÜXƏNNƏT – SADİQ İgid ölər adı qalar, müxənnətin nəyi qalar (Ata. sözü); Dosta, ailəyə sadiq adamdır (“Ulduz”)
Tam oxu »[ər. “müxənnəs”dən] bax müxənnəs. Mərd igidlər müxənnətdən seçilsin; Qarı düşmən dərələrə tökülsün. “Koroğlu”
Tam oxu »