MƏ’NA
ə. bax mə’ni (1-ci – 3-cü mənalarda).
is. [ər.] 1. Sözün, cümlənin ifadə etdiyi məfhum, anlayış. Sözün hərfi mənası. Həqiqi məna. Məcazi məna
Tam oxu »I сущ. 1. значение (внутреннее содержание слова, выражения, речи и т.п.). Sözün müstəqim (birbaşa) mənası прямое значение слова, məcazi məna переносно
Tam oxu »i. 1. meaning, sense, significance; essence, main point; 2. idea; sözün ~sı (the) meaning / sense of the word; ifadənin ~sı (the) meaning of the expre
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. мана; həqiqi məna гьакъикъи мана; // məna vermək мана гун, дикъет авун; 2. метлеб; макьсад, кьиле гьатдай хьтин себеб
Tam oxu »MƏNA [Nurməhəmməd:] O əqidədə olmasaydım nə bura gələrdim, nə də bundan sonra yaşamaqda bir məna tapardım (M
Tam oxu »is. sens m ; signification f acception f ; məcazi ~ sens figuré ; sözün müstəqim ~sı sens propre du mot ; acception propre d’un mot ; hərfi ~ sens lit
Tam oxu »MƏNA – FORMA Məna sözün məzmunu, daxili cəhəti ilə, forma isə sözün zahiri ilə, səs tərkibi ilə əlaqələrdir (H
Tam oxu »1. Semantik məzmundur ki, onun əsasında iki dilin vahidi arasında qanunauyğun müvafiqlik qurulur; tərcümə zamanı invariant məna olur
Tam oxu »