NAQABİL

fars. na-, ərəb. qabil

Qabiliyyətsiz, nalayiq, ləyaqətsiz adam.

Nə lazımdı naqabilə söz deyəm,

Xatirinə ya dəyməyə, ya dəyə.

Sizin olsun eyvan, otaq, alaçıx,

Bizə bəsdi ya kölgəlik, ya dəyə.

          (“Məhəmməd və Güləndəm”)

NAĞARAÇU
NAMDAR

Digər lüğətlərdə

безуда́рность ва́шгерд круше́ние раздоса́дованный рябу́ха улу́сный эмпа́тия коопти́ровать несло́жный таксопа́рк торочи́ться торше́рный уже anachorite boat-bridge croûton gallopade Immelmann innocuity mechanized pinnated незлобивость отмокнуть постулировать ходатайствовать