outrage1
n 1. ciddi pozuntu (qanun, ədəb qaydaları və s. haq.); özbaşınalıq; 2. vəhşilik, cinayət, zorakılıq aktı / hərəkəti; It was an outrage to take innocent civilians hostage Günahsız əhalini girov götürmək vəhşilik idi; 3. narazılıq, qəzəb; təhqir; to provoke public ~ ictimaiyyətdə narazılıq oyatmaq; to express ~ narazılıq ifadə etmək; It was an outrage that her name was omitted Onun yada salınmaması təhqir idi; 4. d.d. biabırçı / təhqiramiz hal / hadisə / hərəkət; It is an outrage that so much public money has been wasted in this way Bu qədər ictimai pulların əbəs yerə xərclənməsi biabırçılıqdır
outrage2
v 1. qanunu kobud şəkildə pozmaq; 2. zorakılıq işlətmək; 3. qəzəbləndirmək, hiddətləndirmək; to ~ public opinion ictimai rəyi coşdurmaq; A crowd of people was outraged at / by the way of police officers were hitting a man Bir qrup insan polis işçisinin bir adamı döyməsindən hiddətlənmişdi