1. Üst-başına, təmizliyə, səliqəsahmana fikir verməyən; əyin-paltarı, ya bədəni kirli, pasaqlı. Pinti uşaq. – Qış getsə, gəlsə yaz; Pinti qız üzünü yumaz. ( Ata. sözü ).
Əmi oğlu evə gələndə deyir ki, türk arvadları bircə qara quruşa dəyməzlər, özləri pinti, libasları yaraşıqsız, üstlərindən pis iy gəlir…
// İs. mənasında.
Pintilər sırasına; Yazıldı onun adı.
2. məc. Səliqəsiz; təmiz iş görməyən.
