PÖHRƏLİ

sif.
1. Pöhrəsi olan; zoğlu. Pöhrəli ağac.
2. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş.
Qalın pöhrəli dağın ətəyini Qaradağ xanlığının geniş və qocaman bağı tutmuşdu. S.Rəhimov.

PÖHRƏLƏNMƏK
PÖHRƏLİK

Digər lüğətlərdə

а́кающая жёсткий откра́ивание пе́стователь светокульту́ра архиере́й клю́ква окси́д полуведёрный поляризо́ванный сса́живать шпингале́тный air-jet calculous lacemaker outwardly schoolbag Библия выходной вышвырнуть голодающий летописец малоубедительный пермский флотация