Min şükr ki, möhkəməm vəfadə; Hicranına qaiməm cəfadə.
□ Qaim olmaq – 1) sabit olmaq, sabitləşmək.
Səndən dilərəm mədəd, ki daim; Təmkinim ola səninlə qaim.
Kim su əgər tərpənsə, axsa daim; Təravəti olar o vaxt qaim. ;
2) yerini tutmaq.
QAİM
sif. [ ər. ] klas. Sabit, davamlı, möhkəm.
□ Qaim olmaq – 1) sabit olmaq, sabitləşmək.
2) yerini tutmaq.
□ Qaim olmaq – 1) sabit olmaq, sabitləşmək.
2) yerini tutmaq.
