is.
1. Sağalmaq üzrə olan yaranın üzündə əmələ gələn köz, qasnaq, bərk qabıq.
2. İnsan və ya heyvanın dərisi üzərindən qopub tökülən qalın kir, quru dəri parçaları; pasaq. Camış bədəninin qartmağını ağaca sürtüb təmizləyir.
сущ. 1. ккар (сагъ жез мукьва хире кьадай кӀеви къат); 2. ханцӀ, ккар (гьайвандин хамуни кьадай кьасадин къат)
Tam oxu »is. croûte f, escarre f, eschare f ; (çirk) ; saleté f, boue f, crasse f ; ~ bağlamaq couvrir (se) de croûte, couvrir (se) de saleté
Tam oxu »Yaranın üzündə əmələ gələn bərk qabıq belə adlanır (qərtmək də deyirlər). Mənbələrdə qart sözü “язва” kimi şərh olunub
Tam oxu »1 глаг. см. qartlaşmaq 3 2 сущ. 1. струп (корка, покрывающая поверхность травмированной кожи, края раны) 2
Tam oxu »