ərəb. qəm, fars. ...xar
Birinin dərdini çəkən, qəminə qalan, qəm yoldaşı; qəmküsar.
Baş götürüb ayağına gəlmişəm,
Soltanım, Leylini səndən istərəm,
Özüm üçün səni qəmxar bilmişəm.
Soltanım, Leylini səndən istərəm.
(“Leyli və Məcnun”)
ərəb. qəm, fars. ...xar
Birinin dərdini çəkən, qəminə qalan, qəm yoldaşı; qəmküsar.
Baş götürüb ayağına gəlmişəm,
Soltanım, Leylini səndən istərəm,
Özüm üçün səni qəmxar bilmişəm.
Soltanım, Leylini səndən istərəm.
(“Leyli və Məcnun”)
Xalq arasında qahmar kimi də işlədilir. “Qəm yeyən, yəni qəmə şərik olan” deməkdir. Birinci komponent ərəbcədir, ikinci isə farsca
Tam oxu »sif. [ər. qəm və fars. …xar] klas. bax qəmküsar. Ey munisi-ruzigarım ana! Qəmxarü qəmküsarım, ana! Füzuli
Tam oxu »