1. Ağır, bərk, möhkəm, qurs.
Daş balaca idi, amma çox ağır, çox da sanballı idi. “”.
Dəmir qapıların sanballı qıfılları zırınqıltı ilə açıldı.
[Xəlil:] Bu il məhsulumuz boldu. Maşallah, qozalar aman sanballıdı.
2. məc. Güclü, təsirli, dərin, ciddi. Sanballı ifadə. Sanballı cümlə işlətmək.
– Gecəm belə keçdi, səhərim gəlsin! Dadıma sanballı sözlərim gəlsin!
[Qara Kərəmoğlunun] söz ağzından külçə kimi ağır və sanballı (z.) çıxırdı.
Vəzn xoşuma gəlmir, yenisini seçirəm; Daha da dolğun olsun; daha sanballı, möhkəm.
3. məc. Təmkinli, ciddi, ağır, ağırbaşlı.
[Sübhanverdizadə] özünü camaat arasında çox sanballı (z.) aparardı.
[Mürsəl:] [Ataş] həm də sanballı oğlandır, hər sözə cavab verməz.
// Yaşlı, abırlı, hörmətli. Sanballı adam.
// Adlı-sanlı, hörmətli, mötəbər. Sanballı alim.
4. məc. Əsaslı, böyük, dərin, ciddi. Sanballı musiqi əsəri. Sanballı kitab.