SULAŞMAQ

f.
1. qarş. Bir-birinə su atmaq.
[Uşaqlar] bir-birilə ötüşərək, hay salıb gah üzür, gah batıb yox olur, birdən baş qaldırıb ikiəlli sulaşırdılar. Mir Cəlal.
Bir ara dəhlizdən otağa, otaqdan mətbəxə qaça-qaça bu üç xoşbəxt adam nəşə ilə sulaşdılar, su qurtarandan sonra taxtabənddə üz-üzə durub, bir-birinə baxaraq gülüşməyə başladılar. Ə.Əbülhəsən.

2. Su salmaq, su buraxmaq, sıyıqlaşmaq.
SULAŞMA
SULEYLƏYİ

Digər lüğətlərdə

дефектоскопи́я непролива́йка сте́пень тайноде́йствие жёлтый дом коко́с мармела́дка пола́зать полинезийский святооте́ческий соли́льщица техници́ст сербеть bulbous choral declinograph hay carrier inertness Octobrist spiraea stye sun visor syllabism бисер взашей