– [Şiraslan düşünürdü] …hər çeşmədən yüz-yüz maşının min-min sərnişini yayın isti, qızmar günlərində bu sudan [turş sulardan] içib sərinlənərsə, … bizim işçi adamlar üçün nə qədər də xeyirli bir iş görülmüş olar.
Pəncərəmi döyür çinar; Deyir çinar: – Çıx sərinlən kölgəmdə sən.
// Sərin olmaq, sərin düşmək.
Cığır aşağıya günəş şüaları buraxmayan bu göyçək əzəmətli ağacların arası ilə keçib dik yuxarı dırmandıqca meşə kölgələnib sərinlənirdi.