TƏPƏ
məc. 1. nişanə; 2. sərhəd
◊ Təpə qoymağ (Cəlilabad) – məc. nişanə qoymaq, mərz çəkmək, sərhəd qoymaq. – Gəldi təpə qoydi ki, bıra mənimdü
is. 1. Hündür yer, hündürlük; kiçicik dağ. Səpir qarı ağaclara, kollara; Dərələrə, təpələrə, yollara
Tam oxu »I сущ. 1. холм, бугор, горка. Təpələr silsiləsi гряда холмов, təpənin döşü склон холма, təpənin ətəyi подошва холма, təpəni aşmaq перевалить холм, təp
Tam oxu »i. 1. top of the head, crown; 2. anat. sinciput; 3. hill; knoll, hillock; ~dən dırnağa qədər ≅ from head to foot
Tam oxu »сущ. 1. ппел; кӀунтӀ; кьакьан чка; гъвечӀи дагъ; 2. кӀукӀ, кьил, кукӀуш; dağın təpəsi дагъдин кӀукӀ; 3
Tam oxu »1. TƏPƏ Xəstə üçün təpəsində qar olur; Hər cür çiçək açır laləzar olur... (Aşıq Ələsgər); BAŞ Elə ki çən gəldi qaraldı qaşı; Dumana qərq oldu dağların
Tam oxu »is. colline f, butte f, côteau m ; anat. ocsciput m ; sommet m, haut m ; tête f ; ~dən dırnağa qədər des pieds à la tête ; de pied en cape
Tam oxu »Top sözü ilə qohumdur. Yumruluq əlaməti əsas götürülüb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »TƏPƏ – DÜZ Düzlər naxırlı, təpələr, yamaclar sürülüydü (M.Süleymanlı). TƏPƏ – DÜZƏNLİK Xülasə, səhərin açılması ilə təpələr və düzənliklər, otlaqlar v
Tam oxu »nisbi yüksəkliyi 200 m-dən çox olmayan nisbətən maili (30º-dən az), adətən çimli yamaclı, dairəvi zirvəli və ətəyi zəif təzahür edən müsbət relyef for
Tam oxu »