TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Digər lüğətlərdə

вити́я кардио́граф любе́зность меч-ры́ба премье́рствовать проблесте́ть вслу́шаться да́ром значки́ст шкода cast down cock up enlistment eye-bolt fogless furbearer masticatory plushy rolling bridge soda biscuit unimpaired аэробный закраснеть семинарист челюстной