TAYQILÇALI sif. Bir qıçı olmayan, bir qıçı kəsik; birqıçlı. Bu ortaboylu, tayqıç, çalsaqqal kişinin qəribə tərcümeyihalı vardı. S.Vəliyev. [Adil:] Atam cəbhədən tayqılça (z. ), qolunun biri də girdən düşmüş halda qayıtdı. B.Bayramov.