TİN1
ə. palçıq, çamur.
TİN2
ə. əncir.
is. 1. Bir şeyin iki xarici tərəfinin birləşdiyi, kəsişdiyi yer. Şkafın tini. // İki küçənin kəsişdiyi yer
Tam oxu »1 I сущ. 1. угол: 1) место, где сходятся две внешние стороны предмета. Şkafın tini угол шкафа, stolun tini угол стола 2) место пересечения двух улиц
Tam oxu »I. i. corner; ~ də on / at the corner; Mən səni tində gözləyəcəm I’ll wait for you on / at the corner II
Tam oxu »сущ. 1. син; мурз (мес. шкафдин); 2. тин, кьуьнт (куьчедин); 3. тин, къерех (мес. дакӀардин); 4. кьуьнтел алай, тинел алай (мес
Tam oxu »I (Ordubad) kömürün dəmi ◊ Tin vurmax (Ordubad) – kömürün dəmi ilə zəhərlənmək. – Dünən məni tin vurmuşdu, başım yaman ağrıyırdı II (Quba) böyük barda
Tam oxu »is. coin m ; ~də au coin ; oxyde m de car-bone ; fumée f ; ~ vurmaq être empoisonné, -e par la fumée
Tam oxu »tin1 n 1. qalay; qalay qab-qacaq; 2. tənəkə: tənəkə qab / qutu; konserv bankası; a ~ of sardines bir banka sardina; 3
Tam oxu »TİN I is. İki küçənin kəsişdiyi yer. Qoy tində qoçular gözləsin bizi; Belə bir zamanda getmək olarmı? (Ə
Tam oxu »