TUMLAMAQ

f. dan.
1. Tum hasil etmək, tum əmələ gətirmək; toxumlamaq. Alaq otları qaldıqca tumlayır.
2. Toxum səpmək.
Cütçü batıb qan-tərə, yer şumlayır; Şumladığı tarlaları tumlayır. M.Ə.Sabir.

TUMLAMA
TUMLU

Digər lüğətlərdə

вы́целить завихре́ние како́й тако́й надсе́сться недоку́рок повы́топтать проза́ик свежелакиро́ванный были́нный изма́лываться павиа́н позаи́мствовать пораже́ние стла́ник камас convulsionary entozoic Hitlerism horse-load journalist peacemaker персиковый стол углежог чародейка